Ito ang Buhay ko. Haha. Ito lang ang lantad. Sikreto na ang iba.;j Dito, walang pedeng kumontra. Wala akong kaiingitan.;j Akin lang ito. AKIN! Haha.;j Nasa godlovesmelody.blogspot.com ang aking buhay with God, sa amin na lang iyon. Kung gusto niu maview, pilitin niu ako.;j

Ang Bida at Kontrabida.;j Basahin Muna Ito!!!;j

My photo
Tagaytay City, Philippines
Mahal na mahal ko Siya at mahal na mahal nia din ako.;j Nagmamahalan Kami. Hehe.;j Direktsyon: Pindutin ang mga may tatlong asterisk para sa links (***) Baka Tuwing 9pm ako at 5am? magtatype dito. Nyahaha.;j Baka lang.;j Nawa'y magiwan kayo ng coment bago lumayas. Hehe. Salamats.;j Peru ok lang kahit di kayo mag-iwan ng coment basta nag-effort kayo na i-open ang aking buhay.;j

Tuesday, July 14, 2009

Hindi ako BUM.;j

Bumba lang. Toinx.;j

Haha. Masaya ako ngayon dahil Tuesday kea magbblog na ako kasi di man ako makapagblog tonight.;j Yey, PT day at may magagawa na naman ako kahit 2 hours lang naman kaming magkakasama dun. Hehe.;j

Kaso ang lagi kong problema, ngayon na ako'y isang tambayers ay ang pera. Aw.
Muntik na naman akong maiyak dahil nahihiya akong humingi ng pera dahil ako'y wala namang ginawang kapakipakinabang. At dagdag gastos pa nga dahil habang nagnenet ako ay bukas pa ang WiFi, bukas pa ang tv, minsan kasabay pa ang component dahil nanunuod ako ng dvd. At minsan bukas pa ang ilaw. Ayun. Di ba todo ang gastos ko tas kain pa ng kain, unlimited food. Toweng.

Peru xempre wala naman akong magagawa kundi humingi talaga. Nasabi ko na lang "Momi, Tuesday po ngayon. Ayun". Hehe.;j At instant pera na. Wala namang problema kay Momi, napakadakila niya talaga. Kaya mas lalo akong nahihiya. Wala na naman akong ginawang matino. Wawawaw.

Ang hirap pala ng walang pasok, walang baon, walang pera. At talagang nakakaiyak pala yun. Nasanay kasi ako na gala ng gala, bili ng bili. Ayan, ngayon tuloy, hai, talagang nasa huli ang pagsisisi. Hindi na ako makasama sa simpleng yakag sa Mcdo, dati kahit starbucks pa yan o yellow cab. Go na go ako. Tas pag-nasa Mall kami may nabibili ako kahit simpleng bagay basta hindi ako umaalis ng wala akong bitbit na plastik. Ngayon, ni ayokong tumingin sa mga botique kasi lalo lang akong malulungkot dahil wala akong pambili. Kapag yakagan sa sine, Huhu. Dapat manunuod kami ng aking mga kapatid ng transformers sa IMAX, kaso di natuloy. Yun Harry Potter sana kaso parang hindi din yun matutuloy dahil sakin.Wahaha. Tapos dati wala akong pakialam sa mga 25 cents ko, pakalatkalat lang ang pera ko. Ngayon, hai, Disaster ako. Dapat na akong magtipid. Nasa real world na ako. Tapos na ang pagpapaaral sa akin at ngayn kelangan ko ng kumilos para sa aking ikabubuhay. Naisip ko sayang talaga, sayang yung mga walang kabuhay2 na bagay na pinagbibibili ko dati. Kalurkei.

Alam kong hindi naman dapat mabuhay ang tao sa material na mundong ito. Dapat lang ay matuto kang gamitin ang pera sa tamang bagay, hindi pansarili kundi para makatulong sa iba. Kaya naman ako nagkaganito dahil sa kaadikan ko sa Purple, Butterfly at Music hindi ko mapigilan ang aking sarili na hindi bilhin ang isang bagay. Ngayon, ngayong wala na akong per,a kaya ko palang iwasan ang mga ganung situation. Ayun.

Kaya kayo, wag kayong masyadong magastos. Magtipid kayo at magshare kayo sakin. Bwahaha.;j

*Sa katunayan, magggym ulit ang aking mga KIN. kaso hindi na ako sumama dahil ayoko ng humingi ng pera. Aw.


No comments: