Malungkot. Ako.

Wah, nakakalungkot talaga. Walang praktis ang PT.

Super excited ako sa praktis. As in super duper. 8pm pa yung praktis namin pero naligo na ako ng 11am. Wah. Dahil napakabagal ko mag-aus ng sarili at kailangan ko ng mahabang oras para ayusin ang mga dadalhin ko para sure na walang maiiwan. May checklist pa. Ganyan ako lagi kaexcited pag-Tues. super ang tagal kong pumili ng susuotin, nagayos ng buhok kong napakadisaster talga, may light make-up pa ako kasi mahaba pa ang oras at alam kong mawawala din yun sa byahe, todo pabango pa ko. Tapos...

Hai. 3pm daw kami aalis ni Dabeng. 2.30pm pa lang reding-redi na ako. Wee. As in. Nagpapatila na lang ako ng ulan at pupuntahan ko na sya sa church dahil alam kong late-latetan din yun. Nang biglang mga 2.40pm nagtext si Dabeng. Sabi "Walang praktis. Mabuti naman at wala. Tinatamad ako maulan.Hehe." Huwat??? Wala na akong nasabi, at tinanggal ko kaagad ang headband sa buhok ko at napahiga na lang. Nakakalungkot. Nararamdaman ko ng walang praktis kasi hapon na hindi pa din naggGM si Ate Abie. Peru umaasa pa din ako. Umaasa akong makakaalis ng bahay. Umaasang may magagawa akong matino ngayong araw na ito. Peru wala, back to this laughtop at nagtatype na naman ng blog.

Di ko pa alam kung anung dahilan kung bakit nawalan ng praktis. Peru siguro kailangan talagang icancel. Hihintayin ko na lang kung anu mang gustong ipahiwatig ni God. Hehe.
Ok na din kasi ready na ang bag kong dadalhin next tuesday pati ang mga damit ko. Sana nga lang ay makaatend pa ako next week. Aw. Lalabas na daw ata ang result ng NLE sa 21. Alam kong will ni God ang result nun kaya ako ay magpapakasaya na. Wee.

Anung gagawin ko ngayon? Matutulala na naman.j;